Nie możemy zapomnieć o przyrodzie! W Poznaniu znajduje się kilka sztucznych i naturalnych jezior oraz wiele innych, mniejszych zbiorników wodnych. Niejeden przewodnik po Poznaniu zwraca uwagę na atrakcyjność tutejszych jezior. Region wielkopolski słynie w końcu z wielu malowniczych i atrakcyjnych turystycznie miejsc.
Bez wątpienia najbardziej przyciągającym turystów jeziorem jest Jezioro Maltańskie. Chętnie czas spędzają tutaj rodziny z dziećmi, a także sportowcy. Termy Maltańskie są znane w całej Polsce. Nad Maltą znajduje się całoroczny stok narciarski „Malta Ski”. Dostępne jest również pole do minigolfa oraz tor saneczkarski.
Jezioro Kierskie jest znanym w kraju ośrodkiem sportów wodnych – żeglarskiego i bojerowego, corocznie odbywają się tutaj zawody sportowe.
Przy jeziorze Rusałka mieści się Frajda Park. Jest to największy w Poznaniu i jeden z największych w Polsce obiektów w całości poświęcony zabawom i rozrywce dla całej rodziny. Można tutaj także łowić ryby
Jezioro Strzeszyńskie to częste miejsce wizyt poznaniaków, zwłaszcza latem. Nad jeziorem położony jest Ośrodek wypoczynkowy Strzeszynek wraz z restauracją Oazą i motelem. Ośrodek dysponuje strzeżonym kąpieliskiem. Corocznie nad zbiornikiem pojawiają się także wędkarze.
Nad poznańskimi jeziorami mile spędzą czas miłośnicy przyrody. Godnym polecenia akwenem jest jezioro Umultowskie, gdzie możemy napotkać bobry, a także wiele ptaków, takich jak perkozy, krzyżówki czy łyski.
Park Wilsona
Jest to park położony w dzielnicy Łazarz. Założony został w 1901 roku, ale od 1834 roku funkcjonowała w tym miejscu szkółka drzew. Początkowo park pełnił funkcję pierwszego w Poznaniu ogrodu botanicznego. W 1910 roku wzniesiono palmiarnię. 16 lat później park otrzymał jako patrona prezydenta USA Thomasa Wilsona. W 1931 roku stanął tu pomnik prezydenta ufundowany przez Ignacego Jana Paderewskiego, lecz został zniszczony przez nazistów w okresie II wojny światowej. W latach 50 parkowi nadano imię Marcina Kasprzaka. W 1990 roku powrócono do przedwojennej nazwy, kilka lat później postawiono popiersie prezydenta Wilsona.
Na terenie parku znajdują się dwa drzewa pomniki przyrody: platan o obwodzie pnia 410 cm i wierzba o obwodzie 430 cm.
Park wpisany do rejestru zabytków, zamykany na noc.
Park Sołacki
Park ten, zdaniem czytelników Głosu Wielkopolskiego jest najpiękniejszym miejscem w Poznaniu. Zajmuje 14,63 ha i mieści się w dzielnicy Sołacz. Na terenie parku znajduje się staw, kilka mostów, oświetlone lampami spacerowe ścieżki oraz bogaty i zróżnicowany drzewostan, w tym także egzotyczne gatunki roślin. Na faunę składają się głównie niezliczone gatunki ptaków. W zakątkach parku znajdziemy ławki. Znajduje się tutaj także obszerna łąka.
Budowa parku rozpoczęła się w 1908 roku i trwała do 1911 roku. Park został wybudowany na terenie podmokłej doliny Bogdanki przepływającej przez całą długość parku. W 1912 roku otworzono w tym miejscu restaurację. Rok później na tafli wodnej stawku w Parku Sołackim pojawiły się łódki spacerowe, a przy brzegu powstał pomost.
Obszar nie uległ zniszczeniom w okresie I wojny światowej. W okresie międzywojennym Park Sołacki był dla mieszkańców Poznania bardzo uroczym miejscem spacerów i wypoczynku. Organizowane w nim koncerty, dancingi, festyny, wenty, kiermasze oraz przedstawienia teatralne dostarczały im znakomitej rozrywki.
W czasie trwania okupacji hitlerowskiej na teren Parku Sołackiego wstęp mieli jedynie Niemcy. Sama nazwa Parku Sołackiego została przez władze okupacyjne zmieniona na Kuhndorfpark. Również i w czasie II wojny park nie odniósł poważnych szkód.
Po wojnie, do 1956 roku park nosił nazwę Parku Stalina. Nadal odbywały się w nim festyny, a także różne przyjęcia w restauracji. Dokonano ważnych rewitalizacji: wyasfaltowano alejki spacerowe, zmieniono oświetlenie oraz ławki parkowe, odnowiono, wzmocniono i zakonserwowano istniejące mosty i mostki, a sam Park Sołacki nadal pozostawał celem spacerów całych rodzin.
W 1993 roku przeprowadzono rekultywację stawów.
Obecnie Park Sołacki jest systematycznie poddawany gruntownym, trwającym od kilku lat pracom renowacyjnym. Po ostatniej renowacji park zyskał m.in. stylowe oświetlenie i ławki. Wycięto suche drzewa i dzikie zarośla, uprzątnięto i wzmocniono brzegi stawów, wyremontowano mostki i naprawiono przepusty. W 2008 roku w Parku Sołackim stanęła rzeźba „Dwie kobiety” autorstwa Sylwestra Ambroziaka.
